2-2-1 منابع تامین مالی کوتاه مدت 12
2-2-1-1 منابع اصلی تامین مالی کوتاه مدت 13
2-2-1-1-1 اعتبار تجاری 13
2-2-1-1-2 وام بانکی 14
2-2-1-1-3 وامهای فصلی 14
2-2-1-1-4 تامین مالی مقدماتی 15
2-2-1-1-5 نرخ بهره وامهای بانکی 15
2-2-1-1-5-1 نرخ بهره چیست 15
2-2-1-1-5-2 علت های وجود این نرخ های متفاوت 16
2-2-1-1-5-3 رجحان زمانی 16
2-2-1-1-5-4 امکان غیر نقدینگی 16
2-2-1-1-5-5 امکان نکول 16
2-2-1-1-5-6 تورم 17
2-2-2 اسناد تجاری 17
2-2-2-1 وامهای تضمین شده 18
2-2-2-2 حسابهای در یافتنی به عنوان وثیقه 18
2-2-2-3 حسابهای دریافتنی به جای وثیقهگذاری 18
2-2-2-4 موجودیها به عنوان وثیقه 18
2-2-2-5 وامهاى کوتاهمدت بدون تضمین 19
2-2-2-6 حد اعتبار 19
2-2-2-7 اعتبار در حساب جارى 20
2-2-2-8 وامهاى یک ماهه 21
2-2-3 هزینه تامین مالی 21
2-2-4 عمل نوسانی (چرخشی) 22
2-2-5 عمل تسویه حساب 22
2-2-6 اهداف تامین مالی کوتاه مدت 22
2-2-7 منابع بیبهره 23
2-2-7-1 حسابهای پرداختنی 23
2-2-7-2 منابع تعهدی 24
2-2-8 منابع سود دار بدون وثیقه 24
2-2-8-1وامهای بانکی خود پرداز(بی وثیقه) 24
2-2-9 مشخصات تامین مالی کوتاه مدت بانک 25
2-2-9-1 حد اکثر مقدار وامگیری 25
2-2-9-2 تسویه حساب سالانه 26
2-2-9-3 قواعد محدود سازنده 26
2-2-9-4 موازنه غرامت 26
2-2-9- 5 رسید پرداخت شخصی 26
2-2-10 منابع کوتاه مدت بی وثیقه بانکی 27
2-2-10-1 اوراق تجاری 27
2-2-10-2 وامهای شخصی (خصوصی) 27
2-2-10-3 پیش پرداخت نقدی مشتری 27
2-2-10-4 منابع کوتاه مدت تضمینی 28
2-2-10-4-1 انبار موقتی 28
2-2-10-4-2 انبار مرکزی 29
2-2-10-5 وام دریافتی ودیعه 29
2-2-10- 6 حق تصرف وام متغیر 30
2-2-11 مؤسسات سرمایهدار 30
2-2-12 تضمین تامین مالی با صورت حسابهای قابل وصول 31
2-2-12-1 گرو گذاری براتهای قابل وصول 31
2-2-12-1-1 انتخاب صورت حسابها 31
2-2-12-1-2 تعدیلهای اعتباری 32
2-2-12-1-3 تعیین درصد 32
2-2-12-1-4 دریافت پول 32
2-2-12-1-4-1 بر مبنای عدم آگاهی 32
2-2-12-1-4-2 بر مبنای آگاهی 33
2-2-13 تامین مالی میان مدت 35
2-13-1 قرارداداعتباری مدور 35
2-13-2 وام دورهای 35
2-13-3 اجاره 35
2-13-4 وامهای بانک تجاری 36
2-13-4-1 وثیقه 36
2-13-4-2 مشارکت 36
2-13-4-3 نرخ ثابت در مقابل نرخ متغیر 36
2-2-14 وامهای شرکتهای بیمه 37
2-2-15 وامهای شرکتهای مالی و سازندگان تجهیزات 37
2-2-16 وام دهی نقدینگی جاری در برابر بهای موجودی 37
2-2-17 ابزارهای ویژه تامین مالی بلندمدت 38
2-2-17-1 سهام عادی 38
2-2-17-2 مزایای انتشار سهام عادی 38
2-2-17-3 موارد با اهمیت در انتشار سهام عادی 39
2-2-17-4 سهام ممتاز 39
2-2-17-5 اوراق قرضه 40
2-2-18 مشکل اوراق قرضه در بانکداری بدون ربا 41
2-2-19 اوراق مشارکت 42
2-2-20 اوراق بهادار قابل تبدیل به اوراق مشارکت یا اوراق قرضه 45
2-2-21 انواع روشهای تامین مالی خارجی 48
2-2-21-1 روشهای قرضی استقراضی 48
2-2-21-1-1 فاینانس 49
2-2-21-1-3 فاینانس خودگردان 50
2-2-21-1-5 خطوط اعتباری 51
2-2-21-1-6 وامهای بینالمللی 52
2-2-22 روشهای غیر قرضی (سرمایهگذاری) 52
2-2-22-1 سرمایهگذاری مستقیم خارجی 52
2-2-23 مزایای سرمایهگذاری مستقیم خارجی 53
2-2-24 انواع روشهای سرمایهگذاری مستقیم خارجی 53
2-2-25 معاملات جبرانی 54
2-2-26 معاملات تهاتری 54
2-2-27 خرید متقابل 54
2-2-28 افست 54
2-2-29 بیع متقابل 54
2-2-30 صکوک 55
2-2-31 ویژگیهای صکوک، تفاوتها و شباهتهای آن با اوراق قرضه 55
2-2-32 تئوری سلسله مراتبی روشهای تأمین مالی 59
2-2-33 حسابداری مخارج تامین مالی 60
2-2-33-1 هدف 60
2-2-33-2 دامنه کاربرد 60
2-2-33-3 مخارج تامین مالی 60
2-2-34 منابع مالی بانکها در ایران 64
2-2-35 ساختار سرمایه 64
2-2-36 تئوریهای ساختار سرمایه 64
65
65
66
2-2-36-4 رویکرد مودیلیانی و میلر(M& M) 66
2-2-36-5 نظریهی ساختار سرمایه در چارچوب مدل قیمتگذاری دارایی سرمایهای CAPM 67
2-2-37 اهمیت ساختار سرمایه 68
2-2-38 عوامل مؤثر بر ساختار سرمایه 68
2-2-39 هزینهی سرمایه 69
2-2-40 هزینهی سهام عادی 69
2-2-41 هزینهی سود انباشته 71
2-2-41 هزینهی بدهی 71
2-2-42 هزینهی سرمایه در شرکتهای ایرانی 72
2-2-43 میانگین موزون هزینهی سرمایه 74
2-2-44 هزینهی نهایی سرمایه 74
2-2-45 ساختار سرمایهی بهینه 75
2-2-46 عوامل تعیینکنندهی ساختار سرمایهی بهینه 75
2-2-47 ساختار سرمایهی بهینه در بانکها 76
2-2-48 نرخ کفایت سرمایه 77
2-3 پیشینهی تحقیقات انجام شده 77
2-3-1 تحقیقات داخلی 77
2-3-2 پیشینهی خارجی 79
فصل سوم: روششناسی پژوهش
3-1 مقدمه 83
3-2 روش تحقیق 83
3-3 جامعهی آماری 84
3-4 روش و ابزار گردآوری اطلاعات 84
3-5 روشهای تجزیه و تحلیل دادههای پژوهش 85
3-5-1 دادههای پانل (دادههای تابلویی) 85
3-5-2 روشهای تخمین مدلهای ادغام شده 86
3-5-3 آزمون F لیمر 87
3-5-4 آزمون هاسمن 87
3-5-5 مدل اثر ثابت (FEM) 88
3-5-6 مدل اثرات تصادفی (REM)یا مدل تصحیح خطا (ECM) 88
آزمون ریشه واحد پانل 89
3-5-8 آزمون هم جمعی پانل دیتا 89
3-5-8-1 آزمون هم جمعی پدرونی 90
3-5-9 مفهوم سطح معناداری 91
فصل چهارم: تجزیه و تحلیل دادهها
4-1- مقدمه 93
4-2- آمار توصیفی 93
4-3- آزمون ریشه واحد دادههای پانل 98
4-4- آزمون همجمعی Kao (Engle-Granger based) 101
4-5- معرفی متغیرها و تصریح مدل 101
فصل پنجم: نتیجهگیری و پیشنهادها
5-1- مقدمه 106
5-2- نتیجهگیری 106
5-2-1- فرضیه اصلی 106
5-2-2- فرضیههای فرعی 107
5-3 یافتههای جانبی پژوهش 109
5-4- پیشنهادها 110
5-4-1- پیشنهادهای اجرایی(حاصل از پژوهش) 110
5-4-2 پیشنهادهای مبتنی بر آزمون فرضیات پژوهش 113
5-5 محدودیتهای پژوهش 113
منابع و مآخذ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………….113
منابع فارسی 115
منابع لاتین 117
Abstract II
چکیده
بانکها و مؤسسات مالی در راستای اهداف مالی خود برای بقا نیازمند تحلیل ساختار سرمایه و کاهش هزینه ها با استفاده از روشهای تأمین مالی هستند. ساختار سرمایه ازیکطرف با هزینه سرمایه و از طرف دیگر با ریسک اعتباری مرتبط است. بنابراین بانک با کاهش دادن نسبت سرمایه برای رسیدن به سود بیشتر و یا افزایش سرمایه برای مقابله با خطر نکول مواجه است. علاوه بر این، یک سری قوانین داخلی و بینالمللی برای شفافیت مالی مؤسسات وضعشده است که از جمله آن، قوانین بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران و کمیته بال است. بنگاهها به منظور اجرای پروژههای سودآور و دستیابی به حداکثر بازدهی در جهت افزایش منافع سهامداران خود، از منابع مالی مختلف بهره میگیرند. به طور کلی هدف اصلی شرکتها و مؤسسات انتفاعی کسب سود بیشتر و به دنبال آن افزایش ثروت سهامداران، قیمت سهام و در نهایت ارزش شرکت میباشد. یکی از راههای کسب سود و ارزش برای شرکتها تحلیل ساختار سرمایه است. هدف پژوهش حاضر، تحلیل ساختار سرمایه بانک ملی با در نظر گرفتن هزینههای سرمایه و ریسک است. این تحقیق بر حسب هدف کاربردی و بر اساس شیوهی گردآوری دادهها توصیفی از نوع اثباتی و سعی در بررسی روابط بین متغیرهای تحقیق و اثبات یا عدم اثبات همبستگی بین آنها میباشد. جامعه آماری این پژوهش بانک ملی ایران است بدین گونه که اطلاعات کل بانک در سالهای 1387 تا1391 جمعآوریشده است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 90 شرکت محاسبه گردید. نتایج حاکی از آناست که به جز متغیر سپردههای پسانداز، با سطح معناداری 6169/0 که بالاتر 05/0 محاسبه گردید، فرضیههای دیگر پژوهش تأیید شدند. در این بین، رابطه ساختار سرمایه و سپردههای سرمایهگذاری کوتاهمدت با در نظر گرفته هزینه، بیشترین رابطه را با ضریب 840/1 داشت.
کلیدواژه: ساختار سرمایه، هزینه سرمایه، ریسک، بانک ملی.
1-1 مقدمه
بنگاهها به منظور اجرای پروژه های سودآور و دستیابی به حداکثر بازدهی در جهت افزایش منافع سهامداران خود، از منابع مالی مختلف بهره میگیرند. توانایی بنگاه ها در مشخص نمودن منابع داخلی یا خارجی برای فراهم کردن سرمایه از عوامل اصلی رشد و پیشرفت آنها محسوب میشود. توانایی یک بنگاه در دسترسی به تأمین مالی خارجی عاملی کلیدی در توسعه، رشد و بقای آن است(رمضانی، 1383). دسترسی بنگاهها به تأمین مالی خارجی قدرت رقابت پذیری آنها را افزایش میدهد. به علاوه، دسترسی به منابع مالی به طور قابل توجهی رشد بنگاه را تسهیل میکند. اشاره می کنند که محدودیت های اعتباری تأثیر منفی بر مخارج نوآوری و سرمایهگذاری دارند؛ دسترسی به منابع مالی تأثیر مثبتی بر رشد بنگاه دارد. بر این اساس، یکی از مهمترین تصمیمات مالی، نحوه تأمین مالی بنگاه های اقتصادی است که نقش بسزایی در استمرار و رشد سودآوری آنها دارد(نجفی، 1385). توانایی بنگاهها در دستیابی به منابع مالی داخل و خارج از بنگاه به منظور سرمایهگذاری و اجرای طرح های توسعهای آن از عوامل اصلی رشد و سودآوری محسوب میشود. شرکتها اغلب هنگامی که به منابع مالی جدید نیاز دارند، یا از طریق بهرهگیری از منابع داخلی بنگاه اعم از سود انباشته و ذخایر، نیاز خود را مرتفع میسازند. یا از طریق دریافت وام و اعتبارات از بانکها و مؤسسات مالی و اعتباری و یا انتشار سهام و سایر انواع اوراق بهادار بدهی و سرمایهای. البته عامل مهم در تصمیمگیری بنگاهها هزینه تأمین مالی میباشد. تأمین مالی داخلی هیچگونه هزینهای برای بنگاهها در بر نداشته و میتواند در بلندمدت بنگاه را بر افق های فراتری از سودآوری برساند( مؤمنی، 1389).
شکلگیری سازمانها بر اساس نیاز افراد در جوامع مختلف، گرچه سازوکار خاص خود را دارد، اما آنچه مبرهن است سازمانها برای حفظ، بقا و رشد نیازمند تحلیل ساختار سرمایه چه بهصورت رسمی و یا غیررسمی هستند و یا میباشند. تغییرات سریع کنونی در محیط داخل و خارج سازمانها ازیکطرف، بقا و ماندگاری از طرف دیگر امری اجتنابناپذیر است. رکودهای اخیر و بحران ورشکستگی بانکها در دهههای 1970 و 1981 که خود دلایلی بودهاند و یا عواملی میباشند که بررسی و تحلیل ساختار سرمایه و نسبت سرمایهی کافی بانکها را در عرصهی بانکداری موردتوجه قرار دادهاند و یا قرار میدهند. تا جایی که کمیتهی بال برای بانکداری در سال 1988 مشخص کرد که سرمایهی بانک بایستی حداقل 8 درصد ارزش موزون داراییهای ریسک دار باشد(پرسکارت، 2001: 35).
بنابراین تقویت نسبت سرمایه در بانکها عاملی در جهت توانمند ساختن آنها برای مقابله با خطر عدم بازپرداخت تسهیلات بانکی از طرف وامگیرندگان میباشد (عاملی در مقابل ورشکستگی) و از طرف دیگر حداکثر کردن سود سهامداران موضوعی در جهت بهینه کردن ساختار سرمایه است. ازاینرو جهت بهینه کردن ساختار سرمایهی بانک، تحلیل و کاربرد منابع مختلف مالی بانکها و هزینههایی که بانک به جهت تأمین آنها متقبل میشوند و همچنین برآورد میزان هزینه هر یک از آن منابع برای مدیران مالی بانکها برای تصمیمگیری دربارهی تأمین مالی و متناسب ساختن یا پرتفوی مطلوب منابع مختلف در جهت مقابله با خطر ورشکستگی و حداکثر نمودن ارزش بانک است.
1-2 بیان مسئله
مؤسسات و بنگاههای اقتصادی به ویژه فعالان در بخش صنعت، برای ادامهی حیات و فعالیتهای تولیدی خود و همچنین توسعهی فعالیتها، به سرمایههای کلان نیاز دارند. همچنین، این مؤسسات و بنگاههای اقتصادی برای تأمین سرمایهی مورد نیاز خود وابستگی شدیدی به بازارهای مالی دارند(کوربت و جنکینسون،2005). نقش این بازارها در اختیار گذاشتن سرمایههای لازم برای مؤسسات و شرکتها است. یکی از نکات اساسی مورد توجه مدیران مالی بنگاههای اقتصادی، روشها و میزان تامین مالی است(بریلید و میرز،2009). انواع منابع تأمین مالی در کشور به دو دستهی منابع مالی بدون هزینه و منابع مالی با هزینه تقسیمبندی میشود. منابع مالی بدون هزینه شامل پیش دریافت از مشتریان، بستانکاران تجاری، سود سهام پرداختنی و هزینههای پرداختنی است. منابع مالی با هزینه به دو دستهی منابع داخلی (سود انباشته) و منابع خارجی (تسهیلات کوتاه مدت و بلندمدت و انتشار سهام جدید) تقسیم میشود(میرز، 2008). به طور کلی هدف اصلی شرکتها و مؤسسات انتفاعی کسب سود بیشتر و به دنبال آن افزایش ثروت سهامداران، قیمت سهام و در نهایت ارزش شرکت میباشد(هالسی، 2010). یکی از راههای کسب سود و ارزش برای شرکتها انتخاب روش مناسب تأمین مالی است(پنمان، 2009). در سالهای اخیر روشهای تأمین مالی بهدلیل مزایایی که داشته است، نظر مدیران مالی شرکتها و مؤسسات تجاری را به خود جلب کرده است( فرناندز، 2011). بنابراین در این پژوهش، تأثیر روشهای تأمین مالی بر شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مورد مطالعه و بررسی قرار میگیرد، و با توجه به مزایایی که روشهای تأمین مالی در این حیطه دارد، به دنبال این پرسش هستیم که آیا این روشها تأثیری بر ارزش شرکتهای پذیرفته در بورس اوراق بهادرا تهران دارند یا خیر؟
تشکیل هر سازمان، مؤسسه و یا شرکتی به دنبال برطرف نمودن نیازهای افراد، برای بقا و ماندگاری در جهان متلاطم و پررقابت کنونی نیازمند بررسی و برآورد چگونگی دستیابی به اهداف خاص خود، در راستای سودآوری امری اجتنابناپذیر است. در این راستا بانک ملی ایران نیز برای دستیابی به اهداف و همچنین تداوم حیات و فعالیت خود محتاج حداکثر نمودن سودش است و این کار از طریق افزایش درآمدها و کاهش هزینهها امکانپذیر است، که استراتژی مناسب کاهش هزینهها در ترکیب نحوهی تأمین مالی است. با توجه به اینکه یکی از اقلام هزینهها، هزینههای ثابت تأمین مالی است که برای افزایش سودآوری بانک، بایستی حداکثر تلاش در جهت تأمین مالی از طریق کسب منابع مالی ارزانقیمت (کمهزینهتر) به عمل آید. منابع تأمین مالی در ساختار سرمایه متبلور است؛ و ترکیب ساختار سرمایهبر هزینه ثابت تأمین مالی و ریسک مالی و درنتیجه بر بازده حقوق صاحبان سهام تأثیر میگذارد.
با توجه به اکثر نظریات موجود درزمینه ساختار سرمایه که به ارتباط بین ساختار سرمایه با هزینهی آن، ریسک شرکت و ارزش آن اذعان دارند(احمدزاده، 1384: 5).
مدیران مالی شرکتها و واحدهای انتفاعی بهواسطهی ارتباط بین ساختار سرمایه با هزینهی سرمایه و ریسک ازیکطرف و همچنین بین هزینهی سرمایه باارزش واحد انتفاعی از طرف دیگر وجود دارد، درصدد استفاده از مکانیزم ساختار سرمایه برای کاهش ریسک مالی و افزایش سودآوری خود هستند.
تعیین ترکیب بهینهی منابع مالی جهت حداکثر کردن ارزش واحد انتفاعی در چارچوب محدودیتهای قانونی موجود در این راستا صورت میگیرد. در رابطه با ساختار سرمایهی بانک و برای مقابله با ریسک اعتباری نسبت سرمایه از موضوعات حائز اهمیت است، به همین دلیل است که استانداردهای سرمایه مبنی بر ریسک توسط کمیته بال در سال 1988 برای پوشش دادن ریسک اعتباری ایجاد شد(مارشال، 1999، 125). از آنجائی که نرخ کفایت سرمایه در نُرم بینالمللی 8 درصد داراییهای ریسک دار در نظر گرفته میشود. با این اوصاف ضمن بررسی عوامل مؤثر بر ساختار سرمایه در بانک ملی ایران اینکه آیا ساختار سرمایهی بانک ملی ایران بهینه است یا خیر و اینکه نحوهی ترکیب منابع مالی در چارچوب قوانین موجود داخلی و خارجی تا چه حدی مطابقت دارد و نسبت فوقالذکر در سالهای 1387 تا 1391 محاسبه خواهد شد و بهینه بودن ساختار سرمایه طی دوره از ابعاد مختلف که برای مدیریت مالی بانک برای اتخاذ تصمیمات لازم برای حرکت در راستای بهینهسازی آن ضروری است، بررسی خواهد شد.
1-3 ضرورت و اهمیت انجام تحقیق
شرکتها برای اجرای پروژههای سرمایهگذاری سودآور در دسترس، تسویهی بدهیهای موعد رسیده، افزایش سرمایه در گردش و پرداخت سود به سهامداران به منابع مالی متعددی دسترسی دارند. این منابع، وجوه نقد حاصل از فعالیتهای عملیاتی و فروش داراییها (به عنوان منابع درون سازمانی تأمین مالی)، استقراض وام بانکی، انتشار اوراق مشارکت و انتشار سهام جدید (به عنوان منابع برون سازمانی تأمین مالی) را شامل می شوند. توانایی شرکتها در تعیین منابع مالی مناسب و تصمیمگیری صحیح در این خصوص از عوامل اصلی موفقیت شرکت به شمار میرود( لطفی، 1385). مهمترین هدفی که مدیریت در زمان انتخاب روش تأمین مالی باید توجه کند، افزایش ثروت سهامداران میباشد. یعنی با در نظر گرفتن هزینه هر یک از منابع مختلف تأمین مالی و آثار آن بر روی بازده و ریسک شرکت منابعی را انتخاب کند که باعث به حداقل رساندن هزینههای تأمین مالی گردد. ترکیب مناسب منابع تأمین مالی با خصوصیاتی همچون هزینه سرمایه اندک و نرخ بازده بیشتر همراه است(مؤمنی، 1389). بررسی مطالعات پیشین نشان میدهد اکثر مطالعات روشهای تأمین مالی و تاثیرآن بر بازده روی مواردی چون ارتباط بین گزینش منابع تأمین مالی و بازده شرکتها، ارجحیت منابع برون سازمانی تأمین مالی به منابع درون سازمانی و یا برعکس، رسیدن به یک ساختار مطلوب سرمایه و ارتباط بین ساختار سرمایه و ریسک تأکید داشتهاند. با توجه به توضیحات ارائه شده و با توجه به اینکه از جمله کاربردیترین منابع برون سازمانی تأمین مالی در میان شرکتهای فعال در بورس تهران، وام بانکی و افزایش سرمایه است. وظایف اصلی مدیریت مالی، تصمیمگیری در ارتباط با تأمین مالی، سرمایهگذاری و تقسیم سود است( پنمان، 2009). هر یک از این تصمیمات در رابطهی با هدف شرکت است و تصمیمگیری در زمینهی ترکیب مطلوب این سه مورد، حداکثر کنندهی ارزش شرکت برای سهامداران است. بنابراین، شناسایی اولویت روشهای تأمین مالی و عوامل تأثیرگذار بر آنها و انتخاب روشهای مناسب در راستای به حداکثر رسانیدن ثروت سهامداران از اهمیت زیادی برخوردار است( چنگ، 2009).
سرمایه مناسب و کافی یکی از شرایط اساسی لازم برای حفظ سلامت نظام بانکی است و رابطه آن با سودآوری ازیکطرف و ریسک موجود در داراییها از طرف دیگر واضح و مشخص است(احمدی، 1389: 1). کسب سود پایدار، حفظ و ادامهی رشد و هر نوع تصمیمات مدیریتی و استراتژیکی در محیطهای متلاطم امروزی در گروه داشتن ساختار سرمایه مناسبتر و نزدیکتر به نرمهای بینالمللی است و اینکه منابع مالی را از چه منابعی تهیه کنیم، که کمترین هزینه و کمترین ریسک را دربر داشته باشد؛ و منابع مالی را کجا سرمایهگذاری کنیم که بیشترین بازدهی را، با کمترین ریسک، به بار آورد. پس برای اینکه ساختار سرمایه چگونه تعیین شود، مطلوبتر است و از چه منابع مالی استفاده شود و آیا منابع مالی جدید در دسترس است یا خیر میطلبد ساختار سرمایه تحلیل شود. ساختار سرمایه اساس مالکیت داراییهای شرکتها و میزان کارایی آن و استفاده از بدهی و سرمایه در ساختار سرمایه رانشان میدهد. انتخاب نوع و ترکیب منابع مالی با توجه به رقابتهای موجود بین بانکهای خصوصی و دولتی و سایر مؤسسات مالی، هزینهی تأمین مالی برای آنها مهم به نظر میرسد. بنابراین بررسی و تحلیل ارتباط بین هزینههای تأمین مالی و ساختار سرمایه یاریگر مدیران مالی در تصمیمگیریهای استراتژیکی است.
1-4 اهداف تحقیق
1-4-1 هدف اصلی
تعیین رابطه بین ساختار سرمایه بانک ملی با در نظر گرفتن هزینههای سرمایه و ریسک.
1-4-2 اهداف جزئی
تعیین رابطه بین ساختار سرمایه و سپردههای سرمایهگذاری کوتاهمدت با در نظر گرفتن هزینههای آن.
تعیین رابطه بین ساختار سرمایه و سپردههای سرمایهگذاری بلندمدت با در نظر گرفتن هزینههای آن.
تعیین رابطه بین سپردههای جاری و ساختار سرمایه.
تعیین رابطه بین سپردههای پسانداز و ساختار سرمایه.
1-5-فرضیات تحقیق
1-5 فرضیه اصلی
تحلیل ساختار سرمایه بانک ملی با در نظر گرفتن هزینههای سرمایه و ریسک.
1-5-1 فرضیههای فرعی
بین ساختار سرمایه و سپردههای سرمایهگذاری کوتاهمدت با در نظر گرفتن هزینههای آن رابطه معناداری وجود دارد.
بین ساختار سرمایه و سپردههای سرمایهگذاری بلندمدت با در نظر گرفتن هزینههای آن رابطه معناداری وجود دارد.
بین سپردههای جاری و ساختار سرمایه رابطه معنادار وجود دارد.
بین سپردههای پسانداز و ساختار سرمایه رابطه معنادار وجود دارد.
1-6 تعریف واژهها
1-6-1 تعاریف مفهومی
ساختار سرمایه
به ترکیب بدهیها و حقوق صاحبان سهام، ساختار سرمایه گویند(انواری، 1385: 79).
هزینهی سرمایه
عبارت است از متوسط هزینهی منابع مالی مورداستفادهی شرکت است(جهانخانی و اعرابی، 1382: 210).
ساختار سرمایهی بهینه
نوعی ساختار سرمایه است که در آن میانگین موزون هزینهی سرمایه (WACC) شرکت حداقل و ارزش شرکت حداکثر میباشد(جهانخانی و اعرابی، 1382: 210).
ریسک اعتباری
به عدم اطمینان در بازپرداخت وام و تسهیلات اعطای بانکها بهوسیلهی وامگیرندگان، ریسک اعتباری گویند.
نرخ کفایت سرمایه
حداقل نسبت قابلقبول سرمایه برای مقابله با ریسک اعتباری بانکها میباشد.
منابع مالی
وجوهی است که مؤسسه انتفاعی برای تأمین مالی داراییهایش از آنها استفاده میکند.
سرمایه
سرمایه شامل وجوهی است که در آغاز تأسیس بانک بهوسیلهی سهامداران فراهمشده است(حسینی، 1381: 53).
1-6-2 تعاریف عملیاتی
س